Troilo Paolo werd geboren in Tananto in 1972 en studeerde architectuur en moderne literatuur aan de universiteit van Florence, later studeerde hij nog verder in Rome aan het European Institute of Design. Hij is dus niet bepaald een amateur maar wat hem met hoofd en schouders doet uitsteken boven zijn collega’s is het feit dat hij geen penselen gebruikt enkel zijn vingers.

Hij steekt gewoon zijn vingers in dikke vaten met zwarte en witte verf en duwt ze direct op een canvas, ruw en verpletterend mooi. De artiest uit Milaan staat bekend voor een oerkracht in zijn kunst.

Zijn werk is meestal eenvoudig ruw maar ontzettend inspirerend en cratief. Het gaat meestal om de weergave van geïsoleerde maar hoog geidealiseerde lichamen die een verdoken ode zijn aan de laat-Renaissance meesters en de beelden van de oude Grieken en Romeinen.

Troilo geeft bijzondere aandacht aan contrast en klassieke schilderkunst met impressionante verfspatten die resulteren in een prachtig doch chaotisch decor. Niet zelden heeft zijn werk een autobiografische inslag,zoals de verhouding met zijn vader, en een soort van fascinatie voor vaderfiguren in het algemeen. Troilo geeft in zijn serie ‘In the Name of the Fathers’ dan ook de laagtes en hoogtes weer van een vader-zoon relatie, de nooit eindigende dynamiek tussen een vader en een zoon in een cirkel die continu doorgaat sinds het begin der tijden tot de toekomst.

De kracht die verscholen zit in zijn werk is van die aard dat de kijker overdonderd wordt en dat is juist zijn bedoeling. Ook in kracht, agressie, ruwheid ligt een verdoken schoonheid. Verpletterende kunst!

Meer info: website.