Ziek zijn is op zich al erg genoeg, maar er zijn ook nog eens een pak patiënten die absoluut geen uiterlijke kenmerken vertonen van enige aandoening. Wanneer een conditie zichtbaar is dan is er automatisch een zekere sociale respons en begrip van de maatschappij. Miljoenen mensen echter hebben te kampen met aandoeningen die op het eerste zicht totaal onzichtbaar zijn, het maakt hun probleem zo mogelijk nog groter.

Voor de meesten is het voor de buitenwereld onzichtbaar, maar ze kampen wel met ernstige ziektes zoals lupus of de chronische ziekte van Lyme. Twee hartsvriendinnen hebben een beweging in gang gezet om juist deze onzichtbare ziektes, kenbaar te maken aan de wereld, niet om sympathie te oogsten, maar wel om het onder de aandacht te brengen dat er soms veel verdriet en ellende verscholen zit, ook wanneer je het niet kan merken.

Vooral bij jonge mensen lijkt het problematisch te zijn, velen weten dan ook niet hoe ze hun ziektes moeten communiceren aan de wereld. Niet alleen kunnen ze aan veel activiteiten niet deelnemen, maar ze willen vooral ook geen stemmingsbrekers zijn.

In de blog Suffering the Silence gaan de initiatiefneemsters verder op de problematiek, één ding maakt deze actie duidelijk je bent met een onzichtbare ziekte zeker niet alleen.