Vince Low is een fantastische artiest uit Kuala Lumpur, Maleisië die momenteel werkt in de reclamebranche als designer. Als hoofd van de afdeling Illustration in de Grey Group in Kuala Lumpur ziet hij eindelijk zijn ambities uitkomen.
Zijn succes is voor hem verre van zelfsprekend nadat hij in zijn jeugd een enorme hindernis genaamd dyslexie moest overwinnen en controleren. Misschien is het net daarom dat hij graag zijn engagement geeft aan verschillende campagnes die hem aanspreken. Het is zijn hoop dat de leed die hij heeft ervaren als tiener en kind zullen gespaard blijven voor volgende generaties.
Zijn jeugd was een grote nachtmerrie, zijn zelfvertrouwen stond op een absoluut dieptepunt en het leek dat hij gedoemd was om te falen. Huiswerk maken op school zat er niet bij door zijn aandoening wat dan weer resulteerde in afschuwelijke punten en massa’s straf. Niemand in het pedagogische systeem nam de moeite om uit te zoeken waarom hij zijn huiswerk niet kon afmaken. Na een tijd werd hij dan ook een gemakkelijk slachtoffer voor pesten. Hij werd een paria en geraakte langzaam op het slechte pad en werd een kleine jeugddelinquent. Het gaf hem voor het eerst een identiteit, al was dat natuurlijk niet de juiste keuze.
Een goede vriend bracht hem op andere gedachten en haalde hem uit de spiraal van geweld en criminaliteit. Voor Vince Low was dit een wedergeboorte, hij deed er alles aan om zijn leermoeilijkheid te overwinnen, jammer genoeg faalde hij nogmaals en niets veranderde.
Ten einde raad besloten zijn ouders hem in te schrijven in een kunstschool in de hoop dat de leerstof daar gemakkelijker zou zijn. Dit werd het keerpunt in zijn leven en een liefdesverhaal met alles wat met kunst te maken heeft.
Vandaag heeft Vince Low zijn grote handicap de dyslexie als zijn voornaamste wapenfeit gebruikt, de dyslexie is nu een kenmerk om zijn artistiek ei kwijt te geraken. Het is dan ook zijn hoop dat het inspirerend werkt voor kinderen met dyslexie en dat het een boodschap is dat niets onmogelijk is zolang men maar in zichzelf blijft geloven.
Zijn eigen stijl de krabbelende vibrerende pennentrekken is symbool voor simpliciteit. Het is nu zijn handtekening voor een wereld die openstaat voor andere zienswijzen.
Meer info: website.
Foto’s: Tom Casino/EliteXC
