The Last Lockdown is een zeer krachtig symbool en een prachtige sculptuur die de aanhoudende wapenproblematiek in de Verenigde Staten aan de kaak stelt. Het beeld is eenvoudig in opvatting maar komt binnen als een donderslag, het is het symbool geworden van vele bewegingen in Amerika die protesteren tegen de wapenwetgeving in dit land.
The National Student Walkout en Teacher Protests proberen te ijveren voor een wapenvrij en veilig schoolsysteem, dit kan enkel door bewustwording van het probleem van de man in de straat tot de stoel in The Oval Office.
Het is nu al zeker dat in dit jaar 2018 een verkiezingsjaar in de Verenigde Staten deze sculptuur het symbool wordt van een veranderende mentaliteit. The Last Lockdown is eigenlijk een verzameling van tien sculpturen die op een prangende en confronterende wijze illustreren wat Amerikaanse studenten dagelijks meemaken en in welke sfeer van angst en terreur ze dikwijls naar schoolgaan.
Twee Texaanse kunstenaars: Dan Crumrine en Sean Leonard hebben hun talenten verenigd om de nieuwe generatie te leren om wapens niet als vanzelfsprekend te vinden. De bedoeling is om mensen te confronteren met het geweld. Zelfs indien men niet betrokken is het is traumatiserend omdat het net iedereen kan overkomen, even waar.
Het vastberaden duo riep de hulp in van een andere kunstenaar: Manuel Oliver. Deze laatste verloor zijn zoon in een zogenaamde ‘school shooting’ in Parklaan. Sindsdien valt hij het recht op wapendracht aan met zijn kunst, waar en wanneer hij maar kan. Het artistiek collectief bleef maar groeien toen Caled Sawyer een gerenommeerd 3D artiest ook zijn schouders on het project heeft gezet.
Het beeld, grijpt de kijker bij de keel, men ziet een bange studente die bescherming zoek onder zijn tafel, de emotionele impact is maximaal. De angst is zichtbaar op haar gezicht, een emotie die vele studenten dagdagelijks ervaren. Op de tafel kan men feiten lezen over fatale schietpartijen op Amerikaanse scholen. Ondertussen zijn de sculpturen plechtig geïnstalleerd in tien voorname steden in de U.S. De reacties van het publiek zijn bijna unaniem positief.
De anti-wapenverenigingen zien de sculpturen vooral als een manier om een hun boodschap te verspreiden over een groter publiek. Kunst is nu eenmaal een van de krachtigste manieren om een boodschap over te brengen. Het probleem is er maar de protestbewegingen gaan ook niet weg, bedoeling is om politiek Amerika wakker te schudden alsook de media. Men hoopt dat dit ooit zal uitgroeien tot een heuse volksbeweging.
Het is een mooie illustratie dat uit frustratie kunst kan groeien en dat politiek en kunst soms een verbondenheid hebben. The Last Lockdown is dan ook goed op weg om Amerikaanse symbolen te worden naar een nieuwe maatschappij, maar iedereen beseft dat er nog een hele weg te gaan is.
De eerste taak van iedere overheid is het beschermen van zijn eigen burgers, The Last Lockdown is een kreet voor hulp maar ook een verzetssymbool tegen de machtige wapenlobby en de mensen in Washington die doof en blind spelen.