Ligia Fascioni heeft iets met de beruchte Berlijnse muur, het verschrikkelijke bouwwerk dat symbool stond voor het verfoeilijke communisme van het vroegere Oost-Duitsland. Ergens is er een restant van de muur in het Mauer Park in het distrikt van Prenzlauerberg. Sinds de val van de muur is het een plaats die werd ingenomen door graffiti kunstenaars die probeerden deze verschrikking te veranderen in iets moois.
Hier en daar worden de kunstwerken bedekt met nieuwe verf om een andere creatie aan toe te voegen. Door het gewicht van de verf komen hier en daar verfschilfers los en vallen neer. De collage van verf is historisch uniek en zeer kleurrijk.
Ligia Fascioni heeft een fascinatie voor deze stad die eens gedwongen in twee werd gehakt door de politiek. Ze kwam wonen in Berlijn in 2011 en sindsdien nam ze elke dag foto’s van de stad en vooral van de restanten van de schandelijke muur.
De schilfers van de muur zijn haar inspiratie voor nieuwe kunst, een historisch decor die toch zo hedendaags is en desondanks in een verleden zit. De brutaliteit van de muur leent zich perfect als contrast voor haar werk die eerder de schoonheid en de vrede probeert te accentueren.
De haat van Ligia Fascioni voor de muur is levendig als symbool voor xwat het staat, een hersenloos embryo van een communistische dictatuur die ontzettend veel mensenleed heeft gebracht op het Europese continent, maar de restanten zijn dan weer een soort van mutaties: kleurrijk, inspirerend en delicaat.
Berlijn heeft dit effect op haar en de liefhebbers van haar kunst zijn er dankbaar voor.