Ina Marcus – beeldende elegante intuïtie

Ina Marcus liep ik gelukkig tegen het lijf in mijn woonplaats Oostende tijdens een expositie. Wat onmiddellijk opviel was dat na haar beelden te hebben geobserveerd ik haar zo uit de kamer vol met mensen kon plukken, de associatie tussen haar werk en haar persoon was overduidelijk wat voor mij veelzeggend is.

Tijdens het gesprek viel me vooral de begeestering en het enthousiasme op van deze lieve Nederlandse dame. Men hoort en ziet duidelijk dat haar beeldend werk een verlengstuk is van haar innemende persoonlijkheid.

Haar rode draad is de menselijke figuur en als autodidact is het wel een hele prestatie om zichzelf telkens heruit te vinden, een eigenschap die ze moeiteloos lijkt te beheersen.

Haar werkwijze is klassiek doch bijzonder gezien ze ruim te tijd maakt om een beeld te maken, wat men ook instinctief aanvoelt. in haar beginperiode werd eerst de kleisoort gekozen en vervolgens kwam een metalen frame, die een soort van legpuzzel werd waar ze de klei stuk voor stuk op aanbracht tot ze tevreden was met het eindresultaat. Vervolgens vergewiste ze zich dat de structuur watervast was en de “finishing touch” zat hem dan in een speciale aantrekkelijke verftechniek om bekroond te worden met een finale vernislaag. Vandaag is brons echter haar favoriet materiaal bij uitstek wat haar kunst nog meer authenticiteit geeft.

Haar bronzen werkmethode omschrijft ze als volgt:

“Ik maak mijn beelden  van brons  , ze zijn altijd van massief brons ,  en unieke stukken . ze noemen dat de verloren was methode
het  zijn allemaal unieke stukken. Ik maak mijn beelden vaak naar de vorm van de steen, of ik ontwerp een sokkel passend bij het beeld,
Ik boetseer mijn beelden van was, waar ik licht brandbare materialen voor mag gebruiken. zoals satehprikkers,
dan gaat het naar de bronsgieter, die er giet en ontluchtingskanalen opmaakt,   daarna wordt het ingepakt / gevormd in een giet mal,
die na het het gieten weer stuk gemaakt wordt om het massief bronzen beeld er uit te halen .
De kanalen zijn dan ook brons en moeten er af geslepen worden. Daarna wordt het beeld gezandstraald  (schoon gemaakt) .
Daarna krijgt het de kleur, dat noemen ze patineren. het beeld wordt verhit met een brander en er komt een bepaalde vloeistof op , waarna er een chemische reacties ontstaat, en zo ontstaat de kleur, de patina.”

Gelukkig gaat de aandacht van Ina Marcus evenzeer naar de sokkels, deze zijn bij haar niet enkel een handigheid om het beeld te monteren maar een verlengstuk van de sfeer die het beeldwerk uitstraalt, kleur, omvang, afwerking heeft zijn belang en terecht.

De kunst van Ina Marcus reflecteert elegantie en finesse en deed me instinctief denken aan de kunststijlen van vroeger waar mode en kunst synoniemen waren van gesofisticeerde allure en gratie. Na het bekijken van haar werk, betrapte ik me zelf op een vergelijk te maken van de iconische foto van Audrey Hepburn uit ‘Breakfast at Tiffany’s”. Hoewel de sfeer van haar beeldhouwwerk gerust af en toe eens frivool is en ontwapenend, heerst er een parfum van elegantie over haar werk wat visueel zeer aantrekkelijk is.

Het ventileren van haar emoties naar haar kunst is dan ook bijzonder goed gelukt.  Zeer aantrekkelijke kunst die kan passen in elke huiskamer en een intrigerende sfeer die doet smaken naar meer.

Meer info: website.

Foto’s: Ina Marcus alle rechten voorbehouden met vriendelijke toestemming voor thalmaray.co

Share this post

1 comment

Add yours
  1. Mala Ramcharan 27 september, 2023 at 14:09 Beantwoorden

    Wat een mooi artikel. Prachtig beschreven en ook zo’n persoonlijke benadering maakt het echt dat het zo dicht bij Ina staat. Ik ben het er helemaal mee eens, Ina maakt prachtig werk… Haar beelden en mijn schilderijen hebben enigzins gelijkenis. ik maak de Barcode schilderijen, ook uniek in mijn stijl, het zijn ook mooie lange smalle lijnen en zij heeft mooie smalle beelden.
    prachtig Ina👏👏👏

Post a new comment