Al het leven is ooit ontstaan uit het water, misschien is daarom de obsessie van de mens zo groot om onder water te ademen. Het is een fascinatie sinds het begin der tijden en de mens probeert steeds via technische snufjes zoals zuurstoftanks en maskers om de grenzen te verleggen. Het zou binnenkort misschien wel eens overbodig kunnen worden via een nieuw ontwikkeld kristal genaamd “Aquaman”.
Een kristal met de chemische eigenschappen: “[{(bpbp)Co2II(NO3)}2(NH2bdc)](NO3)2 * 2H2O”, zou in staat zijn om de mens onderwater te laten ademen zonder hulpmiddelen. Een koffielepel van deze kristallen zou in staat zijn om al de zuurstof in een kamer op te slorpen. Het kristal kan bovendien de zuurstofgas in vele hogere concentraties op te slaan dan de traditionele zuurstoftanks. Het vervoer ervan en de opslag kan dus vlugger, veiliger en veel lichter. Bij opwarming van de kristallen kan men traag zuurstof vrijlaten.
Naast de recreatieve functie zijn er ook medische applicaties, zo zou het voor patiënten met longkanker mogelijk zijn om te functioneren zonder het rondsleuren van zware zuurstoftanks. Duikers zullen eens hun zuurstoftanks kunnen thuislaten en hun zuurstof halen uit deze kristallen. De kristallen filteren en concentreren namelijk zuurstof uit de omliggende lucht of water.
Een tiental liters zouden voldoende zijn voor een duik, de kristallen halen hun zuurstof uit het water, dus zouden ze beschikken over een nooit verminderende bron. De Aquaman kristal kan tot drie maal het volume halen van een klassieke zuurstoftank, het is vergelijkbaar met pure gecompresseerde zuurstof.
De Aquaman kristal heeft sponsachtige capaciteiten en gebruikt hiervoor kobalt. Kobalt geeft het nieuwe materiaal de moleculaire en elektronische structuur die het toelaat zuurstof te putten uit de omgeving. Wetenschappers werken nu aan een trigger mechanisme die de zuurstof op commando loslaat bijvoorbeeld door een lichtsignaal. Momenteel zijn er nog moeilijkheden om de kristal in grote massa aan te maken door de complexe chemische formule. Het ziet er naar uit dat toekomstig onderzoek wel eens revolutionair zou kunnen worden.
