Sergio Cerchi werd geboren in Florence waar hij nog steeds woont en werkt. Hij kreeg zijn opleiding in het befaamde Porta Romana Art Institute en het Cherubini Conservatorium. Zijn jeugd werd getekend door twee onuitblusbare passies: de beeldende kunst en de muziek.
Zijn debuut als kunstenaar begon op vijftienjarige leeftijd en hij experimenteerde met verschillende stijlen en methoden, soms naar het voorbeeld van grote meesters, tot hij uiteindelijk zijn eigen definieerbare stijl had gevonden die hij langzaam door oefening en perfectionering liet rijpen tot zijn eigen zeer herkenbare stijl. Ook in zijn latere leven bleef de symmetrie tussen zijn liefde en passie voor kunst en de fascinatie voor muziek, men kon hem zowel vinden in artistieke workshops als in een muziekensemble.
De wereld van Sergio Cherchi draait rond cijfers en geometrie, voor hem is dit zijn alternatieve werkelijkheid met artistieke beelden die filosofische en historische waarden uitdrukken. Vreemd genoeg trekt hij de analogie verder tussen muziek en kunst in zijn schilderijen, de achtergrond bouwt hij langzaam op als een muziekstuk: vlakke horizonten en lege volumes die langzaam vorm krijgen door het toevoegen van symbolen, beelden, tekens, soms onleesbaar soms duidelijk in het oog springend en absoluut herkenbaar. De olieverf met warme tinten van meestal rood gemengd met groen, blauw en oker geven fantastische indrukken zoals zijn stenen zijn van een lichtgrijs welke moeilijk te bevatten is, zo realistisch aandoend dat men zou zweren dat het echte steengruis is.
In heel veel opzichten benaderd zijn werk de grote kunst uit de Renaissance en die van de grootmeesters uit die periode.
Wat vooral aanspreekt in zijn werk is het soms ontastbare gevoel van mysticisme een atmosfeer dat zoals een parfum hangt over zijn werk, maar net zoals een saus het gerecht gastronomisch hoog tilt. Door het gebruik van de geometrie is het werk dikwijls gecompartimenteerd, wat dan weer de indruk geeft dat in ieder deel van het doek een geheim schuilt of minstens een detail die men moet ontdekken.
De doeken van Sergio Cherchi inspireren tot verhalen, het zijn niet louter momentopnames of frames van een bepaalde situatie, er sluimert steeds het gevoel dat ze het symbool zijn van ingewikkelde, tragische of romantische avonturen die zich ieder moment kunnen ontvouwen, een soort van hemelse belofte naar maar emotie en meer reflectie. Dit is nu net de definitie van kunst het opwekken van verwondering en bewondering, het nadenken, het genieten van een wereld die voor heel eventjes toegankelijk wordt voor de toeschouwer.