Joan Carol heeft de verschillende passies en emoties in de zeer op foto gezet in een werkelijk adembenemende reeks. Het is een collectie van mensen die omsingeld zijn door de schoonheid en de sereniteit van de oceaan en letterlijk duiken in een onbeschrijfbare schoonheid.
In de reeks zijn de modellen vurig en passioneel met elkaar wat de intensiteit enorm de hoogte in jaagt, maar het gaat niet enkel over passie maar ook over identiteit en menselijke kracht.
Iedere foto is gekaderd met dramatische belichting en een kleurenpalet die je gewoonweg niet kan vinden aan land. Door de foto’s zo op te bouwen heeft de toeschouwer de indruk te kijken naar een assemblage van eenzelfde verhaal, een soort van vleesgeworden stripverhaal met elk een eigen hoofdstuk en hoofdrolspelers.
Joan Carol is niet vies om hier en daar digitale manipulatie te gebruiken, soms subtiel en soms zo opvallend confronterend dat het de grenzen van de logica overhoop gooit. Het doel heiligt de middelen om haar ideeën uit te vergroten zodat haar fotografisch verhaal compleet wordt.
Soms zet Joan Carol letterlijk en figuurlijk de zee in vuur en vlam om aan te tonen dat de schoonheid van de zee onbeschrijflijk poëtisch en elegant is. Als er een boodschap zit verscholen in deze prachtige foto’s is het wel dat de zee de bron is van het leven, een natuurkracht die zijn gelijke niet kent op deze planeet. Het gaat allemaal over biologische poëzie en herboren worden.
Net zoals eb en vloed vloeien de emoties in haar foto’s in elkaar, uitdagend mooi, sereen zen en open voor alle verhalen die de toeschouwer zich kan veroorloven in de mix van zijn verzuchtingen en gevoelens.
Deze reeks getuigt van een absolute wereldklasse en is poëzie op digitale pellicule.
Meer info: