Amanda Parer bestudeert de relatie tussen mensen en de natuurlijke wereld in haar gigantische opblaasbare kunstwerken. Deze artieste uit Tasmanië werkt met een heel team met onder andere Chris Wango uit New York. Het team van Parer Studio maakt haar artistieke reuzachtige dromen waar met lichtgevende konijnen, een werk die ze de naam ‘Intrude’ (binnenbreken) gaf.
De reuze konijnen zijn gemaakt van een delicate stof die er ondoorzichtig uitziet omdat het overdag zonlicht reflecteert. Na het vallen van de avond wordt het echter pas interessant, de konijnen hebben ingebouwde verlichting en ze zien er echt gigantisch en zelfs bedreigend uit, mensen lijken nu plots inferieure kleine wezens.
Amanda Parer groeide op in Australië, het land dat een haat-liefde verhouding heeft met konijnen. Konijnen waren niet inheems en werden aanzien als indringers in de achttiende eeuw. De gigantische toename van hun populatie was verantwoordelijk voor niet te overziene ecologische problemen.
Het contrast voor Amanda Parer is duidelijk, enerzijds zijn het de sprookjesachtige lieve diertjes uit onze jeugd anderzijds kunnen niet inheemse soorten een enorme bedreiging betekenen. Het is een soort van humorvolle boodschap dat stelt dat sommige dingen nu eenmaal niet bij elkaar horen, een misschien sarcastische sneer naar bepaalde politieke situaties op wereldvlak. Het is vooral een boodschap dat niets is wat het lijkt en alles heeft gevolgen.
Parer maakt hoe dan ook kunst waar je niet naast kan kijken, haar serie ‘Intrude’ komt bovendien in alle afmetingen van maat S to XXL. De installaties zijn publiektrekkers op festivals en musea, want iedereen ziet een konijn wel zitten ook zal zijn ze soms gigantisch, ze blijven de aaibaarheidsfactor behouden.